‘Ik zie veel open gelaten ruimte om je bloem heen. Hoe lastig vind je het om in het dagelijks leven je ruimte in te nemen?’
‘Je hebt anderen in jouw cirkel getekend. Hoe makkelijk laat je mensen toe?‘
‘Jouw stoel lijkt als enige van het gezin naar achteren te staan, klopt dat?. Wat maakt dat je dat zo getekend hebt?’
Het zijn onbewuste boodschappen die tot uiting komen in tekeningen (door KIEST: kleur, interactie, energie, symboliek en tijd+ruimte).
Eind november 2022 heb ik de 2-daagse training ‘Kunstzinnige toepassingen binnen coachen en trainen’ gevolgd. Dit heeft mij meer inzicht gegeven in hoe ik kunstzinnig met cliënten kan werken, waarop ik heb te letten, welke vragen ik daarbij kan stellen enzovoort. Ook heb ik een aantal praktische oefeningen geleerd die voor veel thema’s en doelen in te zetten zijn, zoals het zelfbeeld, het ‘moeten’ loslaten, boosheid ontladen, stress door tijdsdruk verminderen, de innerlijke criticus de baas worden en ga zo maar door. In combinatie met onder andere het lichaamsgerichte- en energiewerk wat ik al deed een hele waardevolle aanvulling, bijvoorbeeld ‘Ga eens staan zoals op de tekening. Wanneer in je leven sta je ook zo? Hoe is dat? Hoe is het dan als je dat gaat veranderen (in de tekening of door lichaamsgericht te werken)?’.
Hoewel ik mijn hele leven al teken, merk ik toch op dat ik het spannend vind om met deze training mee te doen. De trainer kijkt mij aan en vraagt aan mij ‘Als ik jou nu vertel dat het totaal niet gaat over hoe mooi je kunt tekenen, hoe graag wil je dan toch dat jouw tekening perfect is?’. Bam, ze slaat meteen de spijker op zijn kop!.
Na een uitgebreide kennismaking en het oefenen van verschillende werkvormen gaan wij later op de dag aan de slag met ‘de innerlijke criticus’. De innerlijke criticus geef ik met kleurpotloden een vorm. Eromheen schrijf ik de kritische woorden en zinnen die ik over mezelf heb. Terwijl ik naar mijn tekening en die van de anderen kijk bedenk ik mij ‘Wow, als je al die gedachtenwolkjes ziet dan zijn dat er nog best veel. Wat doen wij ons zelf toch geweld aan.’
Lang kan ik er niet bij stilstaan want wij gaan alweer door naar de volgende opdracht. En dat is om in 10 minuten in een hoog tempo met onze innerlijke criticus in gesprek te gaan. Ik begin bovenaan het vel met ‘Hallo innerlijke criticus, ik ben Thamar’. En met een andere kleur pen geef ik mijn innerlijke criticus een eigen stem. Het schrijven maakt mij er nog meer ervan bewust dat ik mijn gedachten niet ben. Dat ik een beeld heb gecreëerd vanuit een oud gevoel van afwijzing en niet gezien worden. Binnen een paar minuten heb ik zonder al te veel nadenken al 1 A4-tje volgeschreven. Door het gebruik van twee verschillende kleuren kan ik makkelijker onderscheid maken tussen de criticus en mezelf, en mij beter ervan losmaken.
We sluiten de oefening af door in rap tempo een aantal regels met de essentie op te schrijven en hardop aan elkaar voor te lezen. Ik voel bij het oplezen waar ik nog verder in mag groeien maar tegelijkertijd laat ik met deze oefening weer een stukje uit het verleden los.
Een voordeel van het inzetten van kunstzinnige toepassingen is dat je het onbewuste bewust maakt. Het geeft inzicht terwijl je in het hier en nu blijft. Daarnaast wordt er metaforisch gewerkt: ‘Hoe zou je de 2 bloemen samen kunnen brengen? Teken het maar’. Dit kan voor de cliënt veiliger voelen dan praten en zorgt ervoor dat men uit zijn hoofd blijft. Ook blijf je niet te lang hangen bij het associëren in het probleem. Maar help je de cliënt zich ervan los te maken. En te grijpen naar situaties die hij/zij kent, of eigenschappen en vaardigheden die als aanwezig zijn en die een positieve stemming geven. Het is wetenschappelijk bewezen dat hoe meer van dit soort ‘hulpbronnen’ aanwezig zijn, hoe groter het positieve effect is op de hersenen en hoe gelukkiger iemand zich voelt.
Wil je weten hoe mijn werk binnen jouw organisatie in te zetten is? Ik vertel je er graag meer over. Of loop je in het dagelijks leven tegen iets aan en wil je zelf het positieve effect ervaren? Voel je welkom!
Liefs Thamar